Het moet in maart 1985 zijn geweest dat ik voor mijn toenmalige werkgever Fisher Price Toys naar Noord Engeland moest voor de transfer van de produktie eenheid vanuit Kaulille. In het dorpje Peterlee had men een bedrijfspand gekocht en daar werd eea opgestart.

Peterlee ligt onder de rook van Newcastle. Daar bivakkeerde ik weken aan een stuk. In de weekend’s bezocht ik dan de omgeving en in een bepaald weekend wilde ik Durban bezoeken. Ondanks dat enkele collega’s uit Peterlee mij adviseerden dat weekend niet naar Durban te gaan, ging ik toch . Een prachtig pittoresk stadje midden in de toenmalige mijnstreek van Yorkshire.

Er was op die dag groot tumult in de stad. Alle vakbonden hadden hun leden, die in de mijnen werkten in de omgeving van Durban, opgeroepen te gaan protesteren in Durban. Op die dag kwam hun grote leider Arthur Scargill, een lelijke man met rood haar en ongelooflijk fanatiek. Die had zo kan ik me herinneren uit zijn speech maar één echte vijand en dat was Maggie Tatcher, the iron lady.

Thatcher was de toenmalige premier van Engeland en had met haar partij, de Tories, de woede op de nek gehaald van de mijnwerkers door een omvangrijk plan op te stellen om stelselmatig alle mijnen in deze regio te sluiten.

Durban ligt in een heuvelachtige omgeving en de groepen mijnwerkers kwamen in colonne’s over de heuvels naar de stad, begeleid door vlaggen en trommels. De mannen deden niets dan schelden, zoals bijv Arthur fuck Maggie etc. De sfeer was angstaanjagend. Ze trokken door de stad een spoor van vernielingen achterlatend, ramen sneuvelden en er werd een flink robbertje gevochten met de politie.
Sindsdien veer ik op als ik iets over Tories en miners hoor. Oei oud zeer …

Geplaatst door admin op 23 februari 2009 om 12:59.